Dr. Zülfikar ÖZKAN

Avukat - Yazar - NLP Trainer

zulfikarozkan@hotmail.com

Şu Hayatta Bütün Gücümüzü Kullanabiliyor muyuz?

Bayram münasebetiyle dost, akraba ve arkadaşlarımızla  bir arada olduk. Yüzlerce mesaj aldık, yüzlerce mesaja cevap verdik. Hep birlikte güldük. Ait olma ihtiyacımızı karşıladık. Yalnız olmadığımızı hissettik. Mevcut  gücümüzü bu insanlar  için kullanarak kendimizi işe yarar konuma getirebileceğimizi fark ettik. 

Etrafımızda pek çok güzel insan var. Sevincimizi de sıkıntımızı da paylaşabiliriz. Bu insanlara hizmet ederek işe yaradığımız duygusunu hissedebiliriz. Gücümüzü başkaları için kullanarak huzura kavuşabiliriz. Kullanmadığımız gücümüz, potansiyelimiz büyük gerginlik doğurur. Kendimizle baş başa geçireceğimiz sınırsız vaktimiz olduğunda, kendimizi yiyip bitirme tehlikesiyle karşı karşıya kalırız. 

Her şeyi kendi başına yapmaya çalışan kişi, başkalarının potansiyelinden yararlanamaz ve başarıya ulaşamaz. Unutmayalım: Arılar her çiçekten bal alırlar.

“Ben hayatımın bütün topluma ait olduğunu düşünüyorum. Yaşadığım sürece toplum için elimden geleni yapmak da, benim için bir imtiyaz (ayrıcalık) olacak. Öldüğüm zaman iyice kullanılmış ve tüketilmiş olmayı istiyorum” diyor, George Bernard Shaw. 

Dostluklara ve bizden uzakta olan insanlarla olan ilişkilere, yakın kişisel ilişkilere olduğu kadar ihtiyacımız vardır. Çünkü bu ilişkiler farklı ölçütlerde  aidiyet sunar. Tek başına hayatımıza bir anlam veremeyiz. Bir, bizden büyük bir toplumun parçasıyız. İnsanlarımızla paylaşacağımız çok şey vardır. Bayramlar buna vesile oluyor. 

Paylaşımlar, kederi, üzüntüleri  katlanabilir hale getirir. Aidiyet hissi kişinin kendine yönelik takıntısını ve kendine acıma duygusunun yoğunluğunu  azaltır. Çoğu zaman gücümüzü tam kullanamadığımız için acı çekiyoruz. 

İşe gücünü tam kullanamayan oğul’ un hikayesi: 

Baba oğul bir yolda yürüyorlarmış. Derken büyük bir taş çıkmış karşılarına. Oğul babasına dönüp, “Sence bütün gücümü kullansam, bu kayayı kaldırabilir miyim?”  diye sormuş. “Bütün gücünü kullanırsan, eminim  yapabilirsin“ demiş babası. Oğul kayayı itmeye koyulmuş. Kendini olabildiğince zorlayarak, bütün gücüyle itmiş. Ama kaya yerinden kıpırdamamış. Cesareti kırılan oğul, “Yanılmışsın. Bak işte yapamadım” demiş babasına. 

Babası kolunu oğlunun omzuna dayayıp şöyle cevap vermiş:” Hayır evlat, sen bütün gücünü kullanmadın, benden yardım istemedin.

Her şeyi kendi başına yapmaya çalışan kişi, başkalarının potansiyelinden yararlanamaz ve başarıya ulaşamaz. Unutmayalım: Arılar her çiçekten bal alırlar.