Hastalarını dinlemeyi ilk akıl eden dünyanın en etkili psikologlarından Carl Rogers (1902–1987) bakın dinlemeyle ilgili ne diyor:
"Birini ve o an için önemli saydığı anlamları gerçekten duyduğumda, yani salt söylediklerini değil de kişinin kendisini duyduğumda ve onun kendisine has, mahrem anlamlarını duyduğumu belirttiğimde pek çok şey gerçekleşir."
Birisi gerçekten duyduğunda olanların birkaçını sıralayalım:
+ Öncelikle, gerçekten duyulmaktan kaynaklı "minnettar" bir bakış.
+ Serbest kalma duygusu. (Buradaki ifade "feel released." Bir mahkûmun salıverilmesi anlamı da var. Bunu aklınızda tutun.)
+ Yeni bir özgürlük kavrayışıyla güçlü bir canlanma.
+ Değişim sürecine daha açık olma.
Dahası da var ve bu bölümün bütünlüğünü bozmamak için aynen verelim:
"Çoğu zaman, kişinin anlamlarını daha derinden duydukça daha başka şeylerin de gerçekleştiğini fark ediyorum. Kişinin derinden duyulduğunu anladığı hemen her seferinde gözleri sulanır. Öyle sanıyorum ki, gerçek anlamda sevinçten ağlamaktadır. Sanki, "Tanrım şükürler olsun," demektedir, "sonunda birisi beni duydu. Birisi ben olmanın neye benzediğini biliyor." Böyle anlarda, zindandaki bir mahkûm hayali canlanır gözümde; hücresinin duvarına Morse koduyla vurarak, "Beni duyan var mı? Orada kimse var mı?" diye sesleniyor gibidir.
...
Günümüzde kendi özel zindanlarında yaşayan çok ama çok fazla insan var; hücrelerine dair dışarıya en küçük bir ipucu dahi vermiyorlar; zindandan gelen mesajların belli belirsiz sesini duymak için pür dikkat dinlemek zorundasınız.
İşte, "Beni duyan var mı? Orada kimse var mı?" sorusuna, "Evet!" diyebildiğinizde:
"Bu basit yanıtla kişi yalnızlığından (zindanından) kurtulur; o kişi tekrar bir insan olmuştur."
Biz şöyle okumayı öneriyoruz:
Birisi gerçekten duyduğunda... tekrar insan olur kişi.
#yöneticilik #liderlik #farkındalık