Ah be Mesut…

Dostun ölümü ne zor… “Zeitgeist” dediğin zamanın ruhu “aniden Rahmet-i Rahmana kavuşmak” mıydı? Ne çok özleyeceğim seni. Ne zaman dara düşsem ne zaman bir Dost arasam seni arar “Mesut kahve içmeye geliyorum.” der gelirdim yanına. Seninle olmak zaten çözüyordu pek çok sıkıntıyı. Senin de sıkıntılarını istişare ettiğimiz çok oldu. Yani birbirimize dayanak olmuştuk hep.