Her bayramda eskileri aradık, çocukluğumuzun bayramlarını hatırlayarak yutkunduk. Tadı damağımızda kalan mutluluklara “ah” çektik…
Yıllar geçti büyüdük, fakat gönüllerimizdeki güzellikler küçüldü, ya da küllendi. Fakat sönmeye yüz tutan bu kıvılcımları, yeniden ateşleyebiliriz. Bu değerleri tutuşturacak o heyecan ve arzu, hala içimizde var. Yeter ki başlamaya karar verelim.
Benliğimizde yer eden tebessümleri, dudaklarımıza saygı üfleyen el öpmeleri, gözlerimizde sevinç olan paylaşımları, kirpiklerimizi ıslatan hatırlamaları, vefaları, yanaklarımıza bir gül nazikliği ile dokunan muhterem yaşlı dudakların ılıklığını yeniden yaşayabiliriz…
Eskilerde yaşadığımız doyumsuz bayramları, çocuklarımıza yaşatabilir, akranlarımıza hatırlatabilir, umutla çarpan kalplerimizde yeniden yeşertebiliriz… Çünkü, hala özlemini çektiğimiz o eski bayramların nüvesini yüreğimizde taşımaktayız…
Bir umut doğsun içimizde yeniden, yaşama sevincimiz bizi ateşlesin. Var olmanın, insan olmanın, “olmazsa olmaz” değerlerini, önce gönlümüzde, sonra da ailemizde, mahallemizde, beldemizde ve ülkemizde hâkim kılalım…
Kabuğumuza çekilip umutsuzluk yağmurları ile bağrımızı ıslatacağımıza, hayata gülümseyelim, çocuklarımıza değer verip sevelim, sevindirelim. Unuttuklarımızı hatırlayıp arayalım, el öpelim, öptürelim. Akrabalarımızı, komşularımızı, dostlarımızı ziyaret edelim. Kabirlere, hastalara, düşkünlere koşalım. Paylaştıkça dalga dalga coşalım…
Minik hediyelerle gönüller alalım, küskün isek, tez elden barışıp hep kardeşçe kalalım. Komşu, eş dost kapısını çalalım, bayramlarını canı gönülden kutlayalım. Kapılarımızı ve gönlümüzü sonuna kadar iyiliklere açalım, etrafımıza öfke değil, tebessümler saçalım. Kötülükten, kalp kırmaktan titizlikle kaçalım…
Mutluluk zihnimizde ve kalbimizde. Yani çare, uzaklarda değil, bizde. Hoşgörü, değer verme, hatırlama, gönül alma, ikram, hediyeleşme, gülümseme, sevgiyi paylaşma, affetme, saygı, dayanışma, yardım etme vb. değerler bayramların çeşnisidir.
Bu güzellikleri, bayramın manevi hazzına katarak, özlemlerimizi ve üzüntülerimizi giderelim. Kalpleri fethederek sevgi çiçekleri derelim.
Öyleyse hadi, yeter bu kadar yıl mola. Sevelim ve paylaşalım ki, bayramlar, bayram gibi ola…
Hastası olanlara, yol bekleyenlere, umudu yakalama yolunda yüreği çarpanlara, göz bebeği evlatları, vatan hizmetinde şehit olanlara, her türlü sıkıntısı çekenlere, Mevla’mdan sabırlar, ecirler, yüreklerini ürperten müjdeler, hayırlar ve yardımlar diliyorum…
Bayramımız, bütün güzel beklentilerimizi, kapsayan mutluluklar getirsin. Tebessümle hatırlayacağımız, tadı damağımızda kalan hatıralar yaşamamıza vesile olsun… Amin…