Oğuz ÇETİNOĞLU

Ekonomist, Araştırmacı-Yazar

ocetinoglu1@gmail.com

Öğrendim ki… 27

*Öğrendim ki… İnsanın iyisi saadet bahşeder, kötüsü tecrübe kazandırır, mükemmeli iz bırakır.

*Şiirin, mûsikînin ve samimî duânın olmadığı kültürler çoraklaşır; insanlar gözleri ve mideleri ve de tenâsül uzuvları dışındaki organlarını unuturlarsa, iç ayna dediğimiz servetlerinin gücünü ve işlevini öğrenemeden ölüp giderler. Diğer servetlerini de mirasçıları yağmalarlar.

*Öğrendim ki… Tabiat, insan olmadan da yaşar; fakat insan, tabiat olmadan yaşayamaz.

* Kadınlarla ilgili konularda hakîkati öğrenebileceğimiz ana kaynak Kur’ân’daki âyetler ve peygamberimizin hadisleri, uygulamalarıdır.

 Şu klişeyi tekrarlamayacağım: ‘İslâm kadına hak ettiği değeri verdi. İslâm geldi kadın zulme uğramaktan kurtuldu’. Elbette bunların hepsi doğru, ancak bu sözler Müslümanların kendilerini ‘Biz İslâm’ın getirdiği hakîkatle uyuşuyor muyuz?’ Sorgulamasını yapmasına engel oldu.’ (Doç. Dr. Betül Gürer’den)

*Öğendim ki… İnsanoğlu kendinden çıkıp kendine bakmadıkça, kim olduğunu bilmesi mümkün değildir. 
Kıymeti olmayan âdem kıymeti olan âdeme itibar etmez. Esâsen o kabil âdemler indinde kıymetin mânâsı yoktur. Kıymeti, kıymetli olanlar bilir. (İbnülemin Mahmud Kemâl İnal’dan)

*Öğrendim ki… Bilgiye merakla ulaşılır. Merak edenler öğrenir, etmeyenler câhil kalır.                                                                                                              

*Bizi bilen bilir, Bilmeyen de kendi gibi bilir… (Mevlânâ’dan)

*Osmanlı Cihan Devleti’ni zayıflatan sebeplerin başında, batılılaşma karasevdâsı gelir.

*Kur’ân-ı Kerîm; edebiyat değil, hayattır. Dolayısıyla ona bir düşünce tarzı değil bir yaşama tarzı olarak bakılmalıdır. (Aliya İzzetbegoviç)

BERCESTE METİNLER

Bütün hatipler câmilerde ‘Veren el alan elden hayırlıdır’ diyor. Ama bunu yapabiliyorlar mı? Bir defa, durumları buna hiç müsâit değil... Yâni mâlî durumları… Hiç birisi daha hayırlı bir el olmak imkânına mâlik değil. Belki birçokları tam aksi... Bu tezat çemberini nasıl kırmalı? İktisadî yoldan mı? Ruhi yoldan mı?

Bu hususta bir menkıbe hatırlarım. İslâm büyüklerinden birisine teklifte bulunurlar: ‘Bin altınım var, sana versem ne dersin?’

-İyi olur... Verirsen senin için iyi olur. Vermezsen benim için...

Acaba, hangi Müslüman ‘Vermezsen benim için iyi olur’ diyebilir. Yok mudur böyleleri? Vardır tabii. Ama ne kadar azdır…                                                                                    ERGUN GÖZE