İnsan kendisine hedef ve amaç koyan bir varlıktır. O bu hedeflerini gerçekleştirmek için kendisini ortaya koyar ve her türlü tehlikeye katlanabilir.
Hem kişiler hem de milletler, kendi amaçları ve hedefleri doğrultusunda kendilerini ortaya koyarak, sürekli bir çalışma içine girerler. Birbirlerini tamamlarlar. Birbirlerine de ihtiyaçları vardır.
İnsan daldan dala konarak başarılı olamaz. Aynı yönde sürekli çalışarak, kendisini işine vererek ve kendini yenileyerek başarılı olabilir. Hep aynı şeyi yapma başarı getirmez. İnsanın kendisini vermesini gerektirmeyen mekanik çalışmalar verimsiz gayretlerdir.
Hayvanların her şeyi doğuştan onlara verilmiştir. Hayvanların hedefleri ve amaçlarından söz edilemez. Yaradan hayvanların amaçlarını ve hedeflerini tayin etmiştir. Hayvanın hedef veya amaç için çaba sarf etmesine gerek kalmamıştır. Onlar ancak kendilerine verilen şeylerle ilgilenebilirler.
Yüce Allah sadece insana üstün yetenekler vermiştir. Bu yetenekleri kullanmayan insanın huzuru bozulur.
İnsan dünyasında hayvanlarda olduğu gibi, hazıra konmak olmaz. İnsanın mirasyedi olarak yaşaması ve mutlu olması mümkün değildir.
Öyleyse insanın mutlu olabilmesi için, öncelikle kendi yeteneklerine uygun bir amaç ve hedef seçmesi ve o amacını gerçekleştirmesi için sürekli olarak çalışması gereklidir.
Amacının ne olduğunu bilmeyen kişi doğru araçlar seçemez ve ömürleri amaçsızlık içinde sağa sola savrularak geçer. Bütün enerjileri ziyan olur. Sonuç boşuna geçen bir hayat….