İlimizde kurulan ilk yerel dernektir, Kocaelililer derneği. Kurucular kurulu ise, Abdullah KÖKTÜRK, İsmet KINIK, Yakup DURU, Adnan KOÇ, Ferit YAĞIZ ve Yusuf ÇETKİN gibi gönüllülük esasına dayalı çalışmalarda bulunan, ismini de sayamadığım birçok fedakâr arkadaşlardan oluşuyordu.

İsrail’e, KUDÜS GEZİSİ vesilesiyle son 15 yıl içinde 7 defa gitme fırsatım oldu. Bu gidişlerimizde genellikle ERCAN TURLA gerçekleşmişti.

Başta Kandıra olmak üzere, Kocaali’ye yerleşmiş olan Türkmenlerde, geçmişte hayat gerçekten çok zordu. Hele kadınlar...

Bugün haritalarda İRAN olarak gördüğümüz bu ülke, geçmişte Türk yurt olmuş topraklardı. 1925 yılında, batılı ülkelerin de destekleri ve planlarıyla KAÇAR TÜRK hanedanlığı yıktılar ve Farsileri başa geçirdiler. Pehleviler ve şahlar yönetimleriyle de Türklerin bu topraklardaki yönetimlerine son verdiler.

Belediye Başkanlığı yaptığımız 2006 yıllarıydı. 23 Nisan törenleri dolayısıyla İzmit’te ağırladığımız çocukların velileri, bizleri ülkeleri Belarus’a davet etmişlerdi.

2024 yılının sonbahar aylarından Olan Ekim’de, kardeşim Receple bir Hatay gezisi yapmıştık.

  Yıl 2005   Kanada KEBEK (Q ve bec)’te Dünya ÇEVRE ve ORMANCILIK fuarı.   148 ülkenin katıldığı bu fuara TÜRKİYE olarak bizde katıldık.

Çocukluk dönemimizde, yani ellili, altmışlı ve hatta yetmişli yıllarda, Kocaeli’nin çok büyük bir bölümünde fındık meyvesi pek bilinmezdi.

- Öğretmen olarak ilk görev yaptığım okul, İzmit Namık Kemal Lisesi idi. Okul müdürümüz Abdullah ÖZKIRKLAR, bir gün beni makamına çağırarak İl Milli Eğitim Müdürü Yunus AVCI seninle görüşmek istiyor, yarın sabah sen ilk önce İl Milli Eğitime uğrar, daha sonra okula gelir ve derslerine girersin dedi.

Bir köy çocuğu olarak iş bulmak ve çalışmak maksadıyla 1970-1971 eğitim öğretim yılında İzmit Sanat Okulu torna-tesviye bölümüne kaydımı yaptırdım. O yıllarda Sanat Okuluna imtihanla öğrenci alınırdı. Öyle ki Sanat Okulunu kazanmak normal bir üniversiteyi kazanmak kadar da zordu.

Tarih sohbetlerinde, çok sık gündeme gelen sorulardan biri de TÜRK, TÜRKMEN, YÖRÜK VE MANAV KİMDİR sorusudur.

Çocukluğunu Ertuğrul Gazi ve Karamürsel Paşa ile beraber yaşamış, Osmanlının kuruluşunda katkıları olan ve de Orhan Gazi döneminde Kocaeli’nin fethinde çok büyük emeği olan bir büyüğümüzün ismiyle ortaya çıkan bu güzel ekip AKÇA KOCA PLATFORMU adıyla 15 Kasım 2014 yılında kuruldu.

2012 yıllarıydı. Bir grup hayırseverle birlikte, Fildişi sahilleri olarak bilinen bu ülkeye Kurban kesmeye gitmiştik.

ALTMIŞLI, YETMİŞLİ yılların (1960 – 1970) köy okullarını eğer iyi anlatamaz isek, Bugünleri ve yarınları da iyi değerlendirmekte zorluk çekeriz.

DADAŞ, MANAV, TAHTACI, KIVIRCIK, AZERİ, YÖRÜK ve GACAL gibi… Bunların hepsi de aslında Türk. Başkaları tarafından oluşturulan bu tanımlar, zamanla öne çıkıyor ve adlandırılmış oluyor.

Obruk: İzmit’e bağlı Güvercinlik köyünün, bir km Kuzey Doğusunda bir mevki’nin adı. Erik çukuru denilen bölge ille de iç içe, çevresi akıntı ve ormanlarla çevrilmiş hafif eğimli bir arazi.

2005 yılında, Dünya Ormancılık fuarı ile ilgili olarak, quebec (kebek)’te bakanlığımızca verilen bir görev dolayısıyla KANADA’YA gitmiştik.

KOCAELİ KIRIM TATARLARI DERNEĞİ tarafından, Kırım’da sünnet şöleni etkinliğine bizde davet edildik. Bu Sünnet merasimi de yine kalabalık bir heyetle gerçekleşti.

Tarımla uğraşanlar bilir. Başağın ne olduğunu ve nasıl toplandığını. Sadece bizim Kocaeli köylerimizde değil, araştırdığımda Anadolu’muzun her yerinde Başak toplamak bir ihtiyaç veya bir gelenek.

Belediye başkanlığımız döneminde, TRT’den sonra en büyük çocuk şenliğini Bekirpaşa da – İzmit’te yaptık. 23 Nisan Egemenlik ve çocuk bayramını onlarca ülkenin çocuklarıyla beraber günlerce dolu dolu yaşadık. Evlerimize misafir ettik onlar Ailelerimizi yakından gördüler, kültür ve yaşayışımıza çok güzel anılarla şahit oldular. Halen ülkeler arası çocuklar ve aileler arası o sıcak ve samimi havanın devam ettiğine şahit oluyoruz ve Onun mutluluğunu da yaşıyoruz.