Oğuz ÇETİNOĞLU

Ekonomist, Araştırmacı-Yazar

ocetinoglu1@gmail.com

Orkun Dergisi

01 Ekim 1950 târihinde İstanbul’da ‘Hüseyin Nihal Atsız Dergisi’ olarak yayınlanmaya başladı. Orhun Dergisi’nin devamıdır. Haftalık yayın programı ile 18 Ocak 1952 târihine kadar 62 sayı çıktı.

Bu dönemde sâhibi ve yayın müdürü İsmet Tümtürk idi. Atsız ise başyazardır. Orkun Dergisi; Türkçülük aleyhtarlarına şöyle sesleniyordu: ‘Türkçülük suç mudur? İnsanın kendi benliğini anlamaya çalışması kabahat midir? Emelimiz şudur: Irkımızı, dinimizi, milletimizi tanıyalım, sevelim. Ahlâken ve iktisâden kalkınalım. Dışarıya karşı yekpâre bir vücut olalım. Nâmık Kemal’i, Ziya Gökalp’i, Rıza Nur’u, Karamanoğlu Mehmed Bey’i, Kür Şad’ı niçin saygı ile anmayalım? Orkun, hiçbir şahsın malı olmayıp, Türkçülüğe armağan edilmiş bir dergidir.’

Üçüncü dönemde Dede Korkut hikâyeleri ve  Türk destaları Orkun Dergisi’nin sayfalarını süsleyen konuların başında geliyordu. Ayrıca 1944 yılında cereyan eden ve ‘Irkçılık – Turancılık Dâvâsı’ olarak anılan duruşmalar bölümler hâlinde  verildi. Türkçü olarak bilinen kişilerin hâtırâları, yazı ve şiirleri yayınlandı. Derginin yazar kadrosu; Nihal Atsız, Necdet Sançar, M. Zeki Sofuoğlu, İsmet Tümtürk, Tahsin Ünal, Rıza Nur,  (Prof. Dr) Hikmet Tanyu, İzzeddin Şâdan,  (Prof. Dr.) Orhan Türkdoğan, Dr. Şerif Korkut, Ali Rıza Akdemir, Nâmık Zeki Alpsü ve Hikmet Dizdaroğlu … gibi isimlerden oluşuyordu. Üçüncü dönemde Orkun, ilk iki döneme göre daha geniş kitlelere ulaşmış ve çok satmıştır.  

Dördüncü dönemde dergi, Şubat 1962’den Ocak 1964’e kadar Ankara’da yayınlandı. Sâhibi İsmail Hakkı Yılanlıoğlu, Yazı İşleri Müdürü Işıksal Baltacı idi. Siyâsete daha fazla yer verilen bu dönemde derginin yazar kadrosu daha da zenginleşmiştir. Komünizm, Ordu, Rıza Nur, Türkler… gibi özel sayılar yayınlandı. Millî Kalkınma Programı’nın esasları konulu yazı dizisi, ilgi çekicidir. Burada açıklanan 9 prensip, daha sonra Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi’nin ve ismi değiştirilerek siyâsi hayattaki yerini güçlendiren  Milliyetçi Hareket Partisi’nin temel görüşleri olarak benimsenmiştir. Bu dönemin yazarları arasında (daha önce ismi verilenlerle birlikte); Ârif Nihat Asya, Hâlide Nusret Zorlutuna, Halûk Karamağralı, Dr. Fethi Tevetoğlu, Fahrettin Kırzıoğlu, Ahmet Nihat Akay, Basri Gocul, Galip Erdem, Cevat Önder, Kâzım Hancıoğlu, İsmet Kapısız, Ramazan Demirsoy ve Yavuz Bülent Bâkiler… dikkat çekmektedir.