Tebük seferine mazeretleri olmadığı halde katılmayan üç kişi, Peygamber'imiz tarafından cezalandırılmışlardı. Efendimiz, Müslümanların bu üç kişi ile konuşmalarını yasakladı. Gerçekten bu çok ağır bir ceza idi. Çarşı - pazarda kimse bunlara Selam vermez ve yüzlerine de bakmazlardı. Bu üç kişi çok daralmış ve bunalmışlardı.
Allah'a yalvarıyor ve bağışlanmaları için çokça dua ediyorlardı.
Nihayet 50 gün sonra Cenab-ı Hak, tevbelerini kabul buyurmuş ve kendilerini bağışladığını bildirmişti.
Bu konu ile ilgili şu ayet inmiştir:
"Ve (savaştan) geri bırakılan üç kişinin de tevbelerini kabul etti. Yeryüzü, genişliğine rağmen onlara dar gelmiş, vicdanları kendilerini sıktıkça sıkmıştı. Nihayet Allah'tan, yine Allah'a sığınmaktan başka çare olmadığını anlamışlardı. Sonra (eski hallerine) dönmeleri için, Allah onların tövbesini kabul etti. Çünkü Allah, tövbeyi çok kabul eden, pek esirgeyendir.
(Tevbe: 118)
Kaynak: Diyanet İslam İlmihali.
DİB Yayını. 5.baskı. Ankara- 1998.
S. 433.