Mutlu insanların günlük hayatlarında pozitif duygular, mutsuz insanların negatif duygular ağırlıktadır. Mutlu insanlar sevgi, neşe, şükran gibi duyguları yoğun olarak hisseder. Mutsuzlar ise öfke, kıskançlık, yalnızlık, kendini değersiz hissetme gibi duyguları…

Sürekli mutsuzluk, insanda mutlaka bir iz bırakır. Bunun sonucunda genellikle bedensel rahatsızlıklar gözlenir. Şikayet, korku, yılgınlık, şükretmemek, çok yargılamak ve fazla düşünmek gibi hisler biz farkında olmasak da stres doğurur. 

Beynimizi olumlu olan şeyleri arayıp bulma konusunda eğitebiliriz. Böylece her durunda gizli kalmış fırsatları yakalayabilir ve kendimizi işe yarar konuma getirebiliriz.

Yeteneklerimizi her kullandığımızda olumlu duygularımız artar. Mutluluk desteğine ihtiyaç duyduğumuz zaman, kendi yeteneklerimizi keşfedip o doğrultuda uygulamaya geçmemiz gerekir.

Yılanların deri değiştirmelerinin en büyük sebebi vücutlarının büyümeye imkân sağlamasıdır. Yılanların derisindeki pullar esnek olmadığından dolayı belli bir düzeye kadar büyüyebilmektedirler. Büyümenin durmaması için de yılan, kendine daha fazla alan açacak şekilde derisini değiştiriyor ve eski derisini de atıyor.

Anadolu erenlerinin o eşsiz bilgeliğini genlerimizde taşıyan bir milletiz. Anadolu bilgeliği, sevgi, saygı, cesaret öngörü değerleri üzerinde yükselen önemli bir kültürel yapıdır. Bilge olan kişi kendini tek bir kişi olarak algılamaz.

Akrabalar arası ilişkiler konusu İslam'da, "sıla-i rahim" kavramıyla ifade edilir. Hem Kur’an-ı Kerimde ve hem de hadis-i şeriflerde bu konu üzerinde önemle durulur. 

Hoş geldin Corona, seni iyi karşıladık, mesajın alındı,  hadi şimdi güle güle. Hz. Mevlana’nın buyurduğu gibi,

Tek bir hayat hakkımız vardır. Onu dolu dolu yaşayıp  olabilecek en az  pişmanlıkla tamamlamalıyız. Anda kalmalı ve anı yaşamalıyız. Neredeysek orada olalım. “Şimdi  ve burada olma” çerçevesine odaklanalım. Duygusal problemlerimizi fazla düşünerek çözemeyiz. Kendi üzerimizde çalışarak alışkanlıklarımızı değiştirebiliriz. Kaygılarımızı, mutluluğa dönüştürelim.

Bir korku yaşadıktan sonra, başka tehditlere karşı daha uyanık hale geliriz. Çünkü dünyaya belirsiz olayları tehditler olarak yorumlayan bir fitreden bakmaya başlarız.  Birine kızdığımız zaman bizi kişinin söylediği her şeyi bir hakaret olarak algılarız. Tatsız bir duygu durumu, bizi bütün zevklere ve fırsatlara karşı köreltir.

“İnsanın var olma sebebi, kendini ve potansiyel güçlerini geliştirmesidir. Kendini gerçekleştirmede başarısız olan biri, tıpkı ödevini  yapmamış bir öğrenci gibidir” diyor Erich Fromm. Her canlı kendindeki potansiyel güçleri değerlendirme, açma ve  geliştirme yönünde bir eğilim gösterir. Hayatın amacı, insanın kendi içsel güçlerini, yaradılışına uygun bir  biçimde geliştirmesidir.    

Mutluluk terapisinde, ruh haline bağlı kaygılarla, gerçek problemler arasındaki farkı anlamak çok önemlidir. Kişisel problemlerimizi ele alış şeklimiz, o anki ruh halimizle ilgilidir. Keyfimiz yerindeyken hayat bize çok güzel görünür. Kendimizi hafiflemiş hissederiz. Mutlu, sabırlı, güvenli oluruz.

Kelimeler, akış yaşantısına girmek için pek çok fırsat sunar. Sohbet sanatını  genellikle kaybetmiş olmamız sebebiyle kelimelerin gücünden yeterince faydalanamıyoruz. Son zamanlarda pratik bilgi almak için kısa sohbetler ediyoruz. İnsanlar birbirleriyle derinlemesine konuşup dostane ilişkiler kuramıyor. Eğer sohbetin amacının yaşadıklarımızın kalitesini yükseltmek olduğunu bilseydik hoş sohbetlerden hiç ayrılmazdık.

Belirli bir hedefi olmayan ve ne istediğini bilmeyen kişinin akış yaşantısını yaşaması mümkün değildir. Akış, dikkatin büyük ölçüde önünüzdeki işte olup zamanın nasıl geçtiğini anlamadığınız bir deneyimdir.

Aldığımız geri bildirimlerle bakış açımızı genişletebilir ve esnekliğimizi artırabiliriz. Geri bildirim, insanların bize kendimizi nasıl geliştirdiğimizi söylemesi, eylemlerimizi ve çalışmalarımızı nasıl algıladıklarını ifade etmeleridir. Başkalarını fikirlerine kulak vermemiz, ailemizden ve arkadaş çevremizden gelen olumsuz geri bildirimleri önemsememiz bizi güçlendirir. O geri bildirimlere 1 den 10 a kadar puan verebiliriz. Sonra düşük puan alan noktalarımızı yeni alışkanlıklar edinerek geliştirir ve düzeltebiliriz.

Çoğu zaman bir işi ödül ve takdir için yapıyoruz. Ödülü ve takdiri gelmezse hayal kırıklığına uğruyoruz. Bu süreçte hevesimizi de kaybediyoruz. 

İnsan sevdiği bir işi yaparken zamanın nasıl geçtiğini fark edemiyor. Öğleden sonra kendinden geçercesine kitap okumaya başlıyor, akşama doğru dünyada ne olup bittiğinden habersiz oluyor.

Kendisi olmak isteyen kimse, güçlü ve zayıf yanlarının nerede olduğunu araştırmalı, doğal yeteneklerini geliştirmeli ve onları kullanmalıdır. Bu doğal yeteneklerine de uygun davranmalıdır. Yeteneklerinin az olduğu şeyler için çaba harcamaktan kaçınmalıdır.  Çünkü beceremediği şeyi  denemeye çalışması onu kendinden uzaklaştırır.

Pek çok hastanenin sunduğu teknolojik mucize, hastalara, şefkat atmosferi kadar yardımcı olamıyor. Hastalar insani sıcaklıktan mahrum kalıyor. Sıcak bir gülümseme, uzanmış bir el, modern bilimin verdiğinden çok daha değerli olabiliyor. Ancak bu ilgiye ulaşmak o kadar kolay olmuyor.  

“Evren her insana yaptığının aynısını iade eder. Gülümsediğiniz zaman o da size gülümser, kaşlarınızı çattığınız zaman o da size kaşlarını çatar. Dünyayı severseniz etrafınızda sizi seven insanlar bulacaksınız ve tabiat bütün hazinelerini önünüze serecektir” diyen Zimmerman ne kadar haklıdır.